Bird (พ.ศ. 2561)

ในผลงาน Dancing with Death พิเชษฐ กลั่นชื่น ได้สำรวจจุดบรรจบระหว่างชีวิตและความตาย ผ่านการเต้นร่วมสมัยของไทย แรงบันดาลใจมาจากเทศกาลพื้นบ้านไทย การแสดงนี้ผสมผสานระหว่างนาฏศิลป์ไทยแบบดั้งเดิมและการเคลื่อนไหวที่ลื่นไหล เป็นธรรมชาติ สะท้อนถึงวงจรที่หมุนเวียนของการมีอยู่

ในการแสดง ตามไก่ (Tam Kai) พิเชษฐ กลั่นชื่น นักออกแบบท่าเต้นชาวไทย ท้าทายนักเต้นให้ตอบสนองการบรรเลงระนาดเอกอันทรงพลังของบุญยัง เกตุคงแบบเรียลไทม์ ผลลัพธ์คือการแสดงที่คาดเดาไม่ได้ เป็นการเต้นที่เกิดจากการด้นสด ซึ่งนิยามใหม่ของการเต้นไทย

ใน Mali Bucha: Dance Offering กรกาญจน์ รุ่งสว่าง ผสานการเต้นรำไทยดั้งเดิมเข้ากับเทคโนโลยีเสริมความจริง (AR) และความจริงเสมือน (VR) สร้างประสบการณ์ใหม่ ซึ่งผู้ชมสามารถส่งคำอธิษฐานไปยังศาลดิจิทัลผ่านการเต้นรำ

ในผลงาน Black and White นักออกแบบท่าเต้นชาวไทย พิเชษฐ กลั่นชื่น ได้นำรามเกียรติ์มาใช้ในการถ่ายทอดเรื่องราวของการต่อสู้ชั่วนิรันดร์ระหว่างความดีและความชั่ว ด้วยการผสมผสานโขนเข้ากับการเคลื่อนไหวร่วมสมัย ดนตรีกู่ฉินจีนที่บรรเลงสดโดยอู๋นา (Wu Na) และการออกแบบแสงโดยมิอุระ อาซาโกะ (Miura Asako) จากญี่ปุ่น ผลงานชิ้นนี้ได้กำหนดนิยามใหม่ให้กับนาฏศิลป์ไทยแบบดั้งเดิม

ในการแสดง นายใน (Nay Nai) พิเชษฐ กลั่นชื่น ได้รังสรรค์การแสวงหาอำนาจและเกียรติยศในสยามช่วงต้นศตวรรษที่ 20 ขึ้นใหม่ ผ่านการแสดงที่มีพลังสูงในรูปแบบที่คล้ายกับการแข่งขันเรียลลิตี้ทีวี โดยผสมผสานระหว่างนาฏศิลป์ไทยแบบดั้งเดิมและการเต้นร่วมสมัย ผลงานชิ้นนี้นำเสนอประวัติศาสตร์ในมุมมองใหม่ที่สดใหม่